Interview

55 jaar vrienden van Ikazia: in gesprek met Ger Visser en Daan van der Leer

‘Liefdevolle zorg en betrokkenheid: dit ziekenhuis zit in mijn DNA’

Scroll verder ⬇︎

In 1970 zag de Stichting Vrienden van Ikazia het levenslicht. Geboren uit de behoefte om iets extra’s te doen voor de patiënten van het nieuwe Interkerkelijke Ziekenhuis In Aanbouw: Ikazia. Ger Visser (63; op de foto's links) en Daan van der Leer (70) woonden op Zuid, maar waren toen nog te jong om zich dat te kunnen herinneren. Nu, 55 jaar later, zit de Vriendenstichting diep in hun hart. Een gesprek aan de vooravond van hun afscheid.

De vraag van voorzitter Aart Jan Witvliet, 7 jaar geleden, klonk meer als een mededeling: ‘Ger, kom bij ons bestuur, we hebben je nodig.’ Ger Visser hoefde daar niet lang over na te denken. ‘Ik voel me verbonden met het ziekenhuis waar 6 van mijn 9 kinderen geboren zijn. En vooral met de christelijke signatuur van Ikazia. De bron van naastenliefde is immers het woord van God. Dat sluit naadloos aan bij waar de Vriendenstichting voor staat.’

Pionieren

Ook de opdracht sprak hem aan. Het bestuur had behoefte aan nieuwe energie. Aan een pionier met ondernemersbloed. Het is Ger ten voeten uit. De medeoprichter van Visser & Visser Accountants-Belastingadviseurs houdt van reuring. Zaken in beweging brengen. Verandering was nodig, memoreert hij. ‘Toen ik in 2018 begon, was de Vriendenstichting nog niet echt verbonden met de samenleving. Er kwamen wat inkomsten binnen via donaties en legaten, maar dat was het dan ook. Daarom hebben we contact gelegd met onze relaties en hen gevraagd of ze bedrijfsvriend van Ikazia wilden worden. Inmiddels staat de teller op zo’n 35 vrienden. Iets om trots op te zijn.’

Verbinden

Het was niet de enige verandering in de afgelopen jaren. Door de verbinding met patiënten en ziekenhuismedewerkers tot stand te brengen, maakte de Vriendenstichting een enorme vlucht. Dat is te danken aan Daan van der Leer, misschien wel de grootste vriend van Ikazia. Ruim 33 jaar was hij verbonden aan het ziekenhuis. Verpleegkundige Daan werd hoofdverpleegkundige op de afdeling Cardiologie en Hartbewaking en groeide door tot manager verpleegafdelingen en relatiemanager. Midden in de coronatijd dreigde de pensionado met de stille trom te vertrekken, maar dankzij Marly Oosterwijk (toenmalig manager Marketing en Communicatie) bleef hij als ambassadeur voor de goede zaak behouden. Namens de Stichting Vrienden van Ikazia legde Daan als relatiemanager de verbinding met het ziekenhuis en zijn omgeving.

Daan van der Leer: ‘Liefdevolle zorg, betrokkenheid en loyaliteit: dit ziekenhuis is in mijn DNA gaan zitten.’

Ger Visser: ‘We hebben de afgelopen jaren een professionaliserings-slag gemaakt.’

Kroon op het werk

Ikazianen en bedrijfsvrienden van Ikazia liepen met hem weg en konden blind op hem rekenen. Met enorme inzet en veel humor manoeuvreerde Daan zich als een volleerd projectmanager langs bureaucratische hindernissen en regelde hij alles tot in de puntjes. Het leidde tot prachtige initiatieven die het verblijf voor patiënten, medewerkers en bezoekers een stukje aangenamer maken. Kleine en grote bouwstenen op de weg naar herstel en meer werkplezier. ‘Denk aan een fotowand op de afdeling nucleaire geneeskunde, een speciaal wiegje voor het stil geboren kind, kleine BMW’tjes waar patiëntjes op de kinderafdeling in kunnen rijden en een speeltoestel op het voorterrein. En last but not least: de make-over van de gang bij Radiologie volgens het concept Healing Environment. Samen met mijn ‘Vriendenmaatje’ Jeanette Bijl, enkele bedrijfsvrienden en verschillende ziekenhuismedewerkers hebben we een lichte, groene en rustgevende omgeving gecreëerd die het wachten voor patiënten comfortabeler maakt. Dat voelt toch wel als de kroon op mijn werk’, glundert Daan.

Een herkenbaar gezicht

Initiatieven als deze hebben de Vriendenstichting een gezicht gegeven. ‘Met een eigen landingspagina op de website van Ikazia, een vast podium in dit online magazine en een app-groep voor bedrijfsvrienden hebben we de afgelopen jaren een professionaliseringsslag gemaakt. Meer dan ooit staat het vizier naar buiten gericht. We laten iedereen met trots zien wie we zijn en wat we doen’, vertelt Ger. De Barendrechter raakte diep onder de indruk van de inzet van zorgprofessionals tijdens de coronapandemie. ‘De manier waarop zij onder zware omstandigheden voor hun patiënten zorgden, is bewonderenswaardig. Dat maakte het voor mij alleen maar waardevoller om met onze Vriendenstichting ons steentje bij te dragen aan hun welzijn. Binnen ons bestuur heb ik diezelfde verbondenheid gevoeld. Het gevoel van kameraadschap.’ Daan knikt instemmend: ‘Zo heb ik het ook beleefd. Ik voelde heel veel vertrouwen bij ‘de Vrienden van’ en bij de medewerkers van Ikazia. Dit is niet zomaar een ziekenhuis. Liefdevolle zorg, betrokkenheid en loyaliteit: dit ziekenhuis is in mijn DNA gaan zitten.’

Nog even geduld

Nu Ikazia na een turbulente periode in rustiger vaarwater is gekomen, vinden Ger en Daan het tijd om plaats te maken voor vers bloed. Met een gevoel van trots en dankbaarheid dragen zij het stokje in juni over aan hun nog te benoemen opvolgers bij de Vriendenstichting, die in de volgende editie zullen worden voorgesteld. Jeanette Bijl, secretaris van de Vriendenstichting, neemt straks samen met een andere, nog aan te stellen ambassadeur de rol van relatiemanager op zich. Voor Daan zal het na die jaren beslist even wennen worden. ‘Ik ga het ziekenhuis missen, maar geen nood: kerkelijk actief en betrokken als ik ben, valt mijn leven niet stil.’ Dan lachend: ‘Ik ben nu 70. Er komt vanzelf een tijd dat ik weer mijn steentje ga bijdragen aan Ikazia. Als patiënt welteverstaan. Maar ze moeten nog een poosje geduld hebben. Ik voel me nog fit en vitaal.’

Vond je dit artikel interessant? Delen is lief.