Gezicht achter een gift

Mieke: ‘In 2013 werd ik opgenomen in het Ikazia Ziekenhuis voor darmkanker. Vlak daarvoor was een van onze kinderen overleden. Daardoor waren we extra angstig. De medewerkers hebben ons toen heel goed opgevangen, met veel begrip voor de situatie en de emoties. Ik ben snel geholpen en had fijn een privékamer. Door deze positieve ervaring besloten we donateur te worden. Zowel Frans als ik zijn daarna nog meerdere keren bij het ziekenhuis onder behandeling geweest, voor uiteenlopende gezondheidsproblemen.'

Mieke: 'In 2019 moest ik een longoperatie ondergaan. Opnieuw verbleef ik 5 dagen in het ziekenhuis. Zowel op de IC als op de afdeling Oncologie werd ik heel warm ontvangen. De artsen en verpleegkundigen zien je echt als mens en werken heel zorgvuldig. Ze schromen niet om een extra onderzoek te doen als er ergens twijfel over bestaat. Of om je een nachtje langer te houden voor observatie. Je verhaal wordt genoteerd en overgedragen, zodat je niet telkens opnieuw alles hoeft te vertellen. Dit alles maakt een groot verschil in hoe je zo’n verblijf beleeft. Ook de sfeer vinden we fijn en het eten is perfect; Frans kon bovendien gewoon mee-eten. Het ziekenhuis is goed aan te rijden; vanuit Barendrecht zijn we er zo. Binnenkort krijgt Frans een nieuwe knie, uiteraard weer in Ikazia.’

Frans en Mieke van Dongen